Saturday, November 10, 2012

ၾကင္သူ .......ေဝး








 အခုဆိုရင္
ေလညွင္းေတာင္ မတိုက္ခတ္ေတာ့တဲ့ 
ငါ့ရဲ႕ ညေနခင္းေတြ
အိမ္ေျမွာင္စုပ္ထုိးသံက လြဲလုိ႕
အခန္းက်ဥ္းဟာလဲ
တိတ္ဆိတ္လြန္းခဲ့ေပါ့
အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ရဲတဲ့ အထိ
ေဝးကြာသြားၾကျပီ။
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕
အသက္ဆက္ခဲ့ရတဲ့ ကာလေတြက
အရူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခေထာက္လို
သန္မာလာခဲ့တယ္။
တကယ္ပါ
''အၾကြင္းမဲ့ ယံုတယ္''ဆိုတဲ့
စကားတစ္ခြန္းနဲ႕တင္
ငါ့ဘဝက
မင္း လက္ထဲမွာ
ဗလံုးဗေထြး ဆုံပါးသြားခဲ့ရျပီ......။

No comments:

Post a Comment

-