ေလညွင္းေတာင္ မတိုက္ခတ္ေတာ့တဲ့
ငါ့ရဲ႕ ညေနခင္းေတြ
အိမ္ေျမွာင္စုပ္ထုိးသံက လြဲလုိ႕
အခန္းက်ဥ္းဟာလဲ
တိတ္ဆိတ္လြန္းခဲ့ေပါ့
အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ရဲတဲ့ အထိ
ေဝးကြာသြားၾကျပီ။
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕
အသက္ဆက္ခဲ့ရတဲ့ ကာလေတြက
အရူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခေထာက္လို
သန္မာလာခဲ့တယ္။
တကယ္ပါ
''အၾကြင္းမဲ့ ယံုတယ္''ဆိုတဲ့
စကားတစ္ခြန္းနဲ႕တင္
ငါ့ဘဝက
မင္း လက္ထဲမွာ
ဗလံုးဗေထြး ဆုံပါးသြားခဲ့ရျပီ......။

No comments:
Post a Comment